در زبان فارسى قدیمی ترین غدیریه از منوچهرى دامغانى (م 432 ق) در دست است. از آن پس شاعران شیعى در ایران و سایر بلاد آسیا به غدیریه سازى پرداختند و از عهد صفویه رسم شد که در مجالس رسمى عید غدیر قصائد غدیریه خوانده شود. از مشاهیر شاعران پارسى غدیر باید از ناصر خسرو قبادیانى، سنائى غزنوى، ابن یمین فریومدى، وحشى بافقى، قأآنى شیرازى، شمس الشعراء سروش، ملک الشعراء صبورى، غالب دهلوى، ادیب الممالک فراهانى، شیخ الرئیس حیرت و ملک الشعراء بهار... نام برد (یادنامه علامه امینى، 1/414 تا 430 مقاله دکتر سجادى، تهران 1352 ش) به علاوه مثنویها و حماسههاى بسیار در اطراف حدیث غدیر سروده شده و موضوع را از جنبههاى مختلف مورد بحث قرار دادهاند. مشهورترین مثنویهاى عرفانى که به نام ولایت نامه معروف است، اثر طبع هاشم ذهبى، محمد هاشم درویش زنجانى، صدرالدین کاشف دزفولى، ضمیر حلوایى، عبدالواحد ناظم، فارغ گیلانى، آخوند ملا سلطان على گنابادى و سلیم تونى است. (الذریعة، 25/144 و 145) .[1]
خوب بود به وبلاگ من سر بزن
http://molaviparsi.blogfa.com/