دیدار محمود میرزا قاجار با کاشف و نکاتی در احوال کاشف
این قسمت را در کتاب مرآت الغیب مشاهده نمودم و چون در تحقیقاتی که در مورد کاشف صورت گرفته بود، تاکنون به این مطلب بر نخورده بودم، فلذا ذکر آن را برای خوانندگان مفید دانسته، و آن را آوردم. امیدوارم که که مورد قبول حق واقع شود:
محمود میرزا قاجار که در سال 1245ه.ق در پی مخالفت با برادران به طور تبعید گونه به دزفول آمده، موفق به درک محضر سید شده است. و بنا به خواست وی گزیده ای از اشعارش را جمع آوری کرده و نام کاشف اسرار بر آن نهاده است. خود در مقدمه کتاب مذکور می گوید:« اما بعد این حقیر فقیر سراپا تقصیر محمود قاجار گوید: در زمانی که ادبار روزگار دچارم بود از حقد اخوانی و اغماض سلطانی قریب به سه سال است که از لرستان به نهاوند و از نهاوند به هزاره مکاره در بند افتاده تا در این ایام که سال در هزار و دویست و چهل و پنج است و ماه شوال است در خوزستان دامن سیاحت تکانده در دزفول به خدمت سید الموحدین سید صدرالدین که صدر العارفین و بدر السالکین است، رسیدم. دیوانی از اشعار او ملاحظه شد و خواهش فرمودند که منتخبی از آن شود. این انتخاب به رقم حقیر شد. چون تخلص ایشان کاشف است مسمی به کاشف اسرار نمودیم. زیاده از پنجاه کتاب در اصول و ارشاد به نظر افقر رسید اگر چه
دفتر صوفی سواد و حرف نیست جز دل اسپید همچون برف نیست
به زیاده از سی هزار مرید دارند. در عبادت و زهد و طاقت عبادات یکی از مشهوران عالم قدس می باشد بلکه به عالم انس سر و کاری ندارد...» [1]
[1] - مرآت الغیب اثر صدرالدین کاشف دزفولی، به اهتمام دکتر ناهیدالسادات پزشکی، انتشارات بازتاب، چاپ اول1385، تهران، ص 17
به نقل از: قاجار محمود میرزا، کاشف اسرار ، تهران ، محتشم، 1340،ص 13